Ορισμένα μέλη που χρησιμοποιούν τη θεραπεία οστεογονικής φόρτισης, ενδέχεται να δουν ότι η πρόοδός τους
επιβραδύνεται ή παραμένει στάσιμη. Όταν συμβαίνει αυτό, πρέπει να θυμάστε τα παρακάτω:
- Στην ενεργοποίηση ανάπτυξης των κάτω άκρων, εάν πετυχαίνετε πολλαπλάσιο του σωματικού σας βάρους (ΠΣΒ) μεγαλυτερο απο 4,2, το οποίο αποτελεί το ελάχιστο όριο για την ενεργοποίηση της οστεογένεσης, συνεχίζετε να επηρεάζετε την οστική σας μάζα ακόμη και αν παρουσιάζετε στασιμότητα σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Γνωρίζουμε επίσης, από την έρευνα για την οστεογονική φόρτιση, ότι το μέγεθος 7 ΠΣΒ συνδέεται με την ταχεία βελτίωση της οστικής πυκνότητας. Εάν υπερβαίνετε είτε το 4,2 ΠΣΒ είτε το 7 ΠΣΒ, υπάρχει συνεχόμενο ερέθισμα για ανάπτυξη. Επίσης σύμφωνα με την έρευνα δεν υπάρχουν στοιχεία που να προϋποθέτουν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ΠΣΒ ως προϋπόθεση της ανάπτυξης.
- Δεν βελτιώνονται όλα τα στοιχεία του μυοσκελετικού συστήματος με τον ίδιο ρυθμό ή την ίδια στιγμή. Ενδέχεται κάποιος να βρίσκεται σε στασιμότητα εξαιτίας νευρικής αναστολής σε μία συγκεκριμένη, αδύναμη, περιοχή της μυοσκελετικής κινητικής αλυσίδας η οποία πρέπει να ενισχυθεί πριν μπορέσουν να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι ιστοί. Έχει παρατηρηθεί αντιστροφή για ατομα σε κατασταση στασιμότητας επί 18 μήνες.
- Όσο πιο δυνατός γίνεται ένας ιστός του ανθρώπινου σώματος, τόσο λιγότερη βελτίωση μπορεί να επιτευχθεί στο μέλλον. Για παράδειγμα, δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε από έναν αθλητή της ενόργανης γυμναστικής να βελτιώσει κατά 200% την παραγωγή δύναμης/λειτουργική οστική επίδοση. Όμως, σε εξασθενημένα άτομα, είναι δυνατές βελτιωσεις της τάξης ακόμα και 2300%, λόγω ανάκτησης των χαμένων επιδόσεών τους. Και στις δύο περιπτώσεις όμως το ζητούμενο είναι η διατήρηση των μυοσκελετικών οφελών που έχουν αποκομίσει, συνεχίζοντας, με ελάχιστο κίνδυνο τραυματισμού, τη θεραπεία οστεογονικής φόρτισης.