Καρκίνος του μαστού: το 80% αυτών είναι ορμονοεξαρτώμενοι, οι περισσότερες θεραπείες επικεντρώνονται στη μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων. Τα οιστρογόνα είναι κομβικά για την ανάπτυξη και τη διατήρηση ενός υγιούς οστού.
Οι θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού, όπως οι αναστολείς της αρωματάσης, η ωοθηκική ανεπάρκεια που προκαλείται από χημειοθεραπείες και οι ανταγωνιστές των ορμονών που απελευθερώνουν γοναδοτροπίνη, οδηγούν στη μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων, κάτι το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στην απώλεια οστικής μάζας.
Αυτή η απώλεια οστικής πυκνότητας μπορεί να είναι αρκετά σημαντική, ώστε ορισμένες γυναίκες να πέσουν στην οστεοπενία (χαμηλή οστική πυκνότητα με μέτριο κίνδυνο κατάγματος) ή σε κατηγορίες οστεοπόρωσης (πολύ χαμηλή οστική πυκνότητα με σημαντικό κίνδυνο κατάγματος).
Ρυθμιστικές ανταποκρίσης των οστών.
Το οστό ανταποκρίνεται σε δύο μορφές ρύθμισης. Μία από αυτές είναι οι ορμόνες, με τα οιστρογόνα να παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Η άλλη είναι οι μηχανικές δυνάμεις που προκαλούνται από τη βαρύτητα και την άσκηση κάποιων φορτίων.
Η μέγιστη οστική μάζα εμφανίζεται περίπου στην ηλικία των 30 ετών για τις γυναίκες. Από αυτό το σημείο και μετά, εκτός εάν υπάρχει σημαντική φόρτωση, οι περισσότερες χάνουν περίπου 0,5-2% της οστικής τους πυκνότητας σε ετήσια βάση.
Κατά τη διάρκεια και ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση, καθώς τα οιστρογόνα μειώνονται στο σώμα, ο ρυθμός μείωσης της οστικής πυκνότητας βαίνει αυξανόμενος. Σε μερικές γυναίκες μπορεί να προσεγγίσει και το 10% ετησίως.
Καρκίνος του μαστού: άλλοι παράγοντες κινδύνου.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο – γενετική, κάπνισμα, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, χαμηλή μάζα σώματος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, διαβήτης, κοιλιοκάκη, χρόνια χρήση στεροειδών για άλλες καταστάσεις και θεραπείες για καρκίνους, όπως ο καρκίνος του μαστού.
Οι ορμονικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού περιλαμβάνουν: αναστολείς της αρωματάσης (αναστροζόλη (Arimidex), λετροζόλη (Femara), εξεμεστάνη (Aromasin) και ταμοξιφαίνη (Tamoxifen, Genox, Tamoxen, Tamosin, Nolvadex).
Οι αναστολείς της αρωματάσης μπορούν να προκαλέσουν απώλεια οστικής πυκνότητας και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών.
Σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή και τις επιδράσεις της.
Το Tamoxifen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία γυναικών πριν και μετά την εμμηνόπαυση. Φαίνεται να προκαλεί μείωση της οστικής πυκνότητας στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ενώ εμφανίζεται να έχει προστατευτική επίδραση στα οστά σε μετεμμηνοπαυσιακούς ασθενείς.
Η χημειοθεραπεία και η ωοφορεκτομή (αφαίρεση των ωοθηκών) μπορούν επίσης να επηρεάσουν την οστική πυκνότητα και να οδηγήσουν νεότερες γυναίκες σε πρόωρη εμμηνόπαυση.
Υπάρχουν κάποιες έρευνες που υποδηλώνουν ότι και η ακτινοθεραπεία μπορεί να μειώσει την οστική πυκνότητα.
Οι γιατροί γενικά καθοδηγούν τους ασθενείς τους σε φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της χαμηλής οστικής πυκνότητας. Αυτό έχει σε γενικές γραμμές αποδειχθεί αποτελεσματικό, αλλά μπορεί από την άλλη να οδηγήσει σε πολύπλοκες παρενέργειες για ορισμένους ασθενείς, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να απαιτεί συνεχείς και μακροχρόνιες θεραπείες.
Καρκίνος του μαστού: εναλλακτική φυσική ενίσχυση των οστών.
Όπως είναι γνωστό εδώ και πάνω από έναν αιώνα, ο Νόμος του Wolff μας δίδαξε ότι όταν ασκείται αρκετή πίεση στα οστά, αυτά μεταμορφώνονται και, με την πάροδο του χρόνου, γίνονται πιο δυνατά με ένα φυσικό τρόπο. Το 2012, μια μελέτη μεγάλης κλίμακας κατέδειξε ότι η ενεργοποίηση της ανάπτυξης των οστών (για το ισχίο και το μηριαίο οστό) απαιτεί πίεση ίση με τουλάχιστον 4,2 φορές το σωματικό βάρος των συμμετεχόντων – νούμερο το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί στην πραγματικότητα να επιτευχθεί μέσω της συμβατικής άσκησης ή της φυσικής κίνησης.
Περιοριστικοί παράγοντες της μεθόδου.
Για όσους έχουν νοσήσει, ο καρκίνος του μαστού πυροδοτεί δύο περιοριστικούς παράγοντες σχετικά με τη συμμετοχή τους σε τέτοιου τύπου δραστηριότητες, οι οποίες παράγουν τα απαραίτητα φορτία.
Από τη μία, τα οστά τους ενδέχεται ήδη να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κατάγματος και από την άλλη, ένα συνεχές και σημαντικό αίσθημα κόπωσης μπορεί να είναι μια κοινή παρενέργεια της αντικαρκινικής θεραπείας.
Αδιέξοδο και ιατρικές συστάσεις.
Σύμφωνα με το Cancer Australia, αυτό το αίσθημα κούρασης που βιώνουν αυτοί οι ασθενείς δεν καταπολεμάται με απλή ξεκούραση ή έναν υπνάκο. Είναι δε πολύ πιθανόν να προκαλείται από τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοθεραπείες, ή να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη συναισθηματική επίδραση της διάγνωσης και της θεραπείας.
Συνιστάται σ΄ αυτές τις γυναίκες να μην πιέζονται – να επιτρέπουν στον εαυτό τους χρόνο και ξεκούραση, ώστε τα επίπεδα ενέργειάς τους να βελτιώνονται σταδιακά. Επίσης, προτείνεται κάποιου είδους άσκηση, καθώς «η έρευνα δείχνει ότι η άσκηση είναι αποτελεσματική στη μείωση της κόπωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο».
Υπάρχει λύση που ξεπερνά όλους τους κινδύνους;
Το σύστημα οστεογονικής φόρτισης της OsteoStrong ασκεί φορτία πίεσης στο σώμα για τόσο μικρό χρονικό διάστημα, που οι περισσότεροι πελάτες θεωρούν ότι δεν έχει την ίδια επιβαρυντική επίδραση στο σώμα όσο αυτή της τακτικής άσκησης. Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει την απελευθέρωση ενδορφίνων και προσφέρει τα θετικά ενεργειακά αποτελέσματα της άσκησης, απαλλαγμένα από τον πόνο και την κόπωση που μπορεί να συνδέονται μ΄ αυτήν. Ταυτόχρονα, η μέθοδος αυτή είναι πολύ αποτελεσματική και στο να προκαλέσει τα απαιτούμενα φορτία και δυνάμεις που θα ενεργοποιήσουν τη διαδικασία αναμόρφωσης της οστικής πυκνότητας στο σώμα.
